youtube'de: "Possible cure for fingernail biting" diye aratabilirsiniz.
Bu da ucus korkusu icin :
"Possible cure for fear of flying" olarak arayabilirsiniz.
Bu da Wikipedia'da buldugum, korkunun sebeplerinden bir tanesinin aciklamasi;
Neurological research by Allan Schore and others using EEG-fMRI neuroimaging suggests that though it may first be manifest following a turbulent flight, fear of flying is not the result of a sensitizing event. The underlying problem is inadequate development of ability to regulate emotion when facing uncertainty, except through feeling in control or able to escape. According to Schore, the ability to adequately regulate emotion fails to develop when relationship with caregivers is not characterized by attunement and empathy. Chronic stress and emotional dysregulation during the first two years of life inhibits development of the right prefrontal orbito cortex, and hinders the integration of the emotional control system. This renders the right prefrontal orbito cortex incapable of carrying out its executive role in the regulation of emotion.[4]
When emotional regulation is not adequately built inside, anxiety develops when not personally in control or unable to physically escape. Since flight affords the passenger neither control nor physical escape, anxious fliers may attempt to escape psychologically by dissociating from the flight and focusing awareness elsewhere. Turbulence, because it is physically intrusive, defeats this strategy. When awareness of the flight is restored, being far from the ground with neither control nor escape may throw the person into panic. A specialized treatment to provide control of emotion during flight [5] was developed by therapist-airline captain Tom Bunn [6] based on Schore's research, attachment theory and object relations theory.
Elektromanyetik dalgalarla beyin aktiviteleri takip ediliyor ve sonucunda soyle bir teori ortaya atiliyor:
2 yasina kadarki donemde bebek-cocuk kronik stres, duygusal duzensizlikler ve bakimindan birini derecede sorumlu olan kisilerle iliskisinde sorunlar yasarsa, (baska bir yerde, cok fazla bakici degistirmenin de etkili olabilecegi yaziyordu) beyinde duygularin kontrol altina alindigi bolgenin gelisiminde, duygulari kontrol altina alan sistemin olusumunda aksaklik yasaniyor.
Ilerleyen zamanlarda, kisi kontrolu elinde bulunduramadigi ve fiziksel olarak kacis imkani da olmadigi zamanlarda (ucusta mesela) kontrol altina alamadigi bir stres ortaya cikiyor. Kontrol altina alamiyor cunku beyninin o bolgesi zamaninda gelismesi gerektigi gibi gelisememis...
Attachment parenting, sling, co-sleeping ne ise yarar diyorsaniz, sanirim bu ise yariyor :)
"Uyku duzeni olusturacagiz" diye bebeginizi tek basina odasinda birakip aglatmayin; "aman kucaga alisacak" korkusuyla kucaginiza almamazlik etmeyin; "bizimle uyumaya alisacak, sonra hic birakmayacak, kari-koca hayatimiz kalmayacak" kaygilari ile cocuklarinizi odalarinda tek baslarina uyumaya zorlamayin; anne, m(e)m, (e)mme bagimlisi olacak korkusuyla cocuklarinizi saatli emzirmeye kalkismayin, aciktiklari icin degil, keyif icin bile olsa emm(e)k istediklerinde onlari bundan mahrum etmeyin.. En azindan omurlerinin ilk 2 yilinda..
Duzen, disiplin kuracagim derken cocuklara ne gibi zararlar verdigimizi, ileriki yaslarinda onlari nelerle yuz yuze birakacagimizi bilmiyoruz.
Zamaninda, istedigi kadar emme, kucakta tasinma, anne-baba ile uyuma istekleri karsilanmayan cocuk ile, uzun sureli emmis, istedigi zaman kucaga alinmis, anne babasinin kokusu ile uyumus cocuk bir olur mu?
Istedigi zaman em(e)n cocuk m(e)me bagimlisi olmuyor, surekli kucakta tasinan cocuk ilerleyen yillarda da annenin etegine yapisip kalmiyor, anne babasi ile uyuyan cocuk buyuyunce de ille annemle babamin ortasinda yatip uyuyacagim demiyor. MK bunun en guzel ornegi. Hepsini yaptik, hic bir negatif etkisi olmadi. Simdi kendi basina, sabaha kadar, odasinda guzel guzel uyuyor. Zamaninda ihtiyaclarini karsilarsaniz, asil sonrasinda cok rahat edersiniz..
Bir de; calisan annelerin, cocuklarina en azindan ilk 2 yil, mumkunse ilk 3 kendilerinin bakabilmeleri icin is yasasinda gerekli duzenlemeler bir an once yapilsa..
Mother's care is best for first three years
Young children who are looked after by their mothers up to the age of 3 do significantly better in developmental tests than those cared for by nurseries, nannies, childminders or relatives, according to a long-term study of 1,200 children led by Penelope Leach, the childcare expert.
Children cared for by anyone other than their mothers tended to show higher levels of aggression or were inclined to become more withdrawn, compliant and unhappy.
Psikolog Penelope Leach tarafindan, 1200 cocuk uzerinde yapilan uzun donemli arastirma sonucunda, 3 yasina kadar anneleri tarafindan bakilan cocuklarin gelisim testlerinde, kreslerde, bakicilarla ya da buyukanneleri-akrabalari tarafindan bakilan cocuklara gore daha iyi olduklari ortaya cikmis.
Anneleri disinda bir baskasi tarafindan bakilan cocuklarin, asiri saldirganliga ya da icine kapanikliga, pisirikliga/edilgenlige ve mutsuzluga daha meyilli oluyorlar..
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder
Tariflerimize Yorumlarınız Bizim İçin Değerlidir.
Lütfen Düşüncelerinizi Bizimle Paylaşır mısınız?