Dun nurturia'da bir guncelleme girdi. Annesiz ve kalbi kirik cocuklarla ilgili.. Annesini kaybetmis ya da annesi tarafindan terkedilmis cocuklar var Aylin Anne'nin sinifinda.. O konu uzerinde konusurken soz, gonulluluk projesine geldi..
Aylin Anne'nin yazisini asagiya kopyaliyorum. Eger, haftada 1 gun de olsa, en azindan bir cocuga arkadaslik edebilirim diyorsaniz.. Yakininizdaki bir sosyal hizmetler kurumuna basvurabilirsiniz:
Gönüllü Olmaya Ne Dersiniz?
Aslında uzun zamandır yazmak istediğim bir konu var. Dün Avbi ile sohbet ederken kafamdakileri paylaşmaya karar verdim.
Şu an görev yaptığım okulda çalışmaya 2009 yılında başladım. Elimdeki evrakları okula teslim etmek için gittiğimde yanındaki Çocuk Yuvası gözüme çarptı. Daha doğrusu ruhumu ve bedenimi büyük bir şiddetle çarptı. Karnı burnunda bir hamile olarak etkilenmemem mümkün değildi. Okul çağındaki çocukların kaldığı yuvadaki çocukları düşünmek ile gerçekleri görmek arasında dağlar kadar fark varmış.
Doğum iznim Kasım 2010′ da bitip göreve başladığında artık konuya hamile olarak değil, bir anne ve öğretmen olarak bakmaya başladım. Tanık olduğum kadarıyla devlet çocuklara çok iyi bakıyor. Gelen bağışlar, yardımlar gerçekten doyurucu. Sosyal hizmet uzmanları, grup öğretmenleri, doktorları, hemşireleri, psikologları, güvenlik görevlileri, bakımlarından sorumlu gürevli anneleriyle oldukça kalabalık bir ekip himet vermek için uğraşıyor. Biz de öğretmenleri olarak okulda elimizden gelen desteği ve hizmeti vermeye çalışıyoruz.
Ancak bir ihtiyaç var ki işte bu yazının asıl konusu o: psikolojik destek. Bizler kamu görevlisiyiz ve bu çocukların hayatında görev gereği varız. Görev zamanlarımızın dışında da zaman ayırmaya çalışıp, gönülden ilgi göstermeye devam ediyoruz. Ancak çocuklara bizlerin dışında gönüllüler ilgi gösterdiği zaman çok büyük olumlu değişiklikler gözlemliyoruz, öğretmenler olarak. Bu olumlu değişikliği kimsesi olmayan her çocuğun yaşamasını istediğim için, sizden dikkatle ve gönlünüzle bu yazıyı okumanızı rica edeceğim.
Önerim şu: İsteyen her kadın, erkek, anne, baba ve aile; kimsesi olmayan çocukların gönüllüsü olabilir. Bunun için yapılması gereken şey: Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu’nu arayarak “gönüllülük” ile ilgili talebinizi bildirmek.
“Evlat edinemem ancak bir çocuğun gelişimi ile ilgilenebilirim, manevi destek verebilirim” diyorsanız, yetkilerden bilgi alarak, manevi destek vermeye başlayabilirsiniz.
Gönüllülere birebir olarak, kurum ve yetkilerce verilen bilgiler daha doyurucu olur kanaatindeyim. Fakat yine de paylaşılan bilgileri aktarmak isterim. Yetkililerin uyardığı en önemli konu, çocuğu veya çocukları kaldıkları kurumda düzenli olarak ziyaret etmek. Bu aksadığı zaman çocuklarda ilerleme yerine yıkım olabiliyor, istenmeyen üzücü olayların yaşanmasına neden olabiliyormuş. O nedenle düzenli ziyaretlere zaman ayırabilecekseniz; durmayın derim. Gönüllü anne, gönüllü baba, gönüllü abla, gönüllü abi, gönüllü aileler olarak bir çok cana huzur verebilirsiniz.
Diğer bir nokta ise acıyarak yaklaşmamanın önemi. Sosyal hizmet uzmanlarının ve SHÇEK yetkililerinin uyardığı diğer önemli bir konu da bu. Acıma hissi yerine olumluya dönük davranışları öneriyorlar. Halini hatırını sormak, okulda o hafta neler yaptığını merak etmek, ödevleriyle ilgilenmek, birlikte kitap okumak, anlatacaklarını dinlemek, varsa hastalığıyla ilgilenmek, özetle sevgiyi hissettirmek çocukların duygusal gelişimlerini, okul başarılarını ve hayata daha güçlü tutunmalarını güçlendireceğini söylüyorlar.
Pek çoğunuzun bildiği gibi TRT’ de Gülben Ergen Evlat edinme konusunu uzmanlarla ilgili olarak işlemeye başlamıştı. Naçizane önerim: “evlat edinemem ama gönüllü olabilirim” diyenler hem SHÇEK’ten bilgi edine hem de programa ulaşarak gönüllü olmayla ilgili sorular sorabilir. Uzmanların ve yetkililerin yönlendirmesiyle sosyal sorumluluğumuzu yerine getirebiliriz diye düşünüyorum.
Prosedürle ilgili başvurabileceğiniz linkler:
Sosyal Hizmetler İl Müdürlükleri
Çocuk Yuvaları
SHÇEK’ te Gönüllü Olmak ve Gönüllülük Çalışmaları
Başvuru ve kabul aşamaları şöyle:
1. Kuruluşa verilecek dilekçe ile gönüllü olmak istediğinizi bildirmek.
2. Gönüllülerle yapılan görüşme ve değerlendirme sonucunda 2-3 haftalık deneme sürecinin gerçekleşmesi.
3. Kurum tarafından istenen resmi evrakların gönüllülerce teslim edilmesi.
4. Gönüllü kimlik kartının çıkması.
5. Sözleşme imzalanması
6. Kurum tarafından belirlenen gün ve saatlerde ziyaretlerin gerçekleşmesi.
Gönüllüler olarak topluma güzel gönüller kazandırmanız dileğiyle…
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder
Tariflerimize Yorumlarınız Bizim İçin Değerlidir.
Lütfen Düşüncelerinizi Bizimle Paylaşır mısınız?